‘Sommigen vertellen spontaan hun persoonlijke verhaal’

Ze komen meestal rond etenstijd. Voor een enkeling een ergernis, maar voor de meeste mensen geen bezwaar. De vrijwilligers die collecteren voor het goede doel. Respect voor deze helden, want ze halen heel wat centjes binnen. Gerda Kattenbroek spant de kroon. Ze is 78 jaar en vanaf haar twintigste struint ze de straten af met de collectebus in de wijk Paauwenburg.

Inge Caljouw

Kankerbestrijding

‘Bijna zestig jaar geleden begon ik met collecteren voor PIT (Protestants Interkerkelijk Thuisfront). Het beviel goed en ik rolde als collectant van de ene naar de andere organisatie. Ik liep onder meer voor de Nierstichting en Vluchtelingenwerk. De laatste vijfentwintig jaar haal ik geld op voor KWF Kankerbestrijding. Een verschrikkelijk belangrijk doel, waar nog veel geld nodig is voor onderzoeken. Meer collectanten zijn gewenst. Als ik joggers zie, dan denk ik: collecteer gelijk, je loopt toch!’

Kleingeld

‘Mensen doneren meestal meer aan de Kankerbestrijding dan aan andere goede doelen’, vertelt de doorgewinterde collectante verder. ‘Ik had een keer dik over de honderd euro in m’n bus na een avondje lopen. Dat was absoluut een record. Het scheelt natuurlijk als je herhaaldelijk in dezelfde wijken loopt; de mensen kennen je en dat levert vaak meer op. Het probleem van tegenwoordig is kleingeld, dat heeft niet iedereen meer in huis.’

Wisselende reacties

Gerda loopt in september één à twee avonden voor KWF. ‘Met de collectebus, de collectantenpas en een paar dropjes ga ik op pad. Als de mensen niet thuis zijn, ga ik de volgende avond terug of ik stop een briefje in de brievenbus,’ zegt Gerda die niet voor één gat te vangen is. ‘Het is heerlijk werk’, gaat ze verder. ‘Je bent in beweging,  maakt eens een praatje en je spreekt je buren weer eens.

De reacties van mensen zijn wisselend, maar meestal positief. Sommigen vertellen spontaan hun persoonlijke verhaal over kanker, ik heb daar begrip voor. Een enkeling reageert huiverig; ‘komt het geld wel goed terecht?’, vragen ze zich af. Ik probeer dit meestal wat te sussen. Heel sporadisch doen mensen helemaal niet open als ze de collectebus zien. Jammer vind ik dat.’

Bloemenfonds

Gerda werkte eerder vrijwillig voor het bloemenfonds van de kerk. Ruim veertig jaar bracht ze bloemen naar zieke mensen, maar ook naar huwelijksparen en kraamouders. ‘Het was dankbaar werk, maar nu houd ik het bij collecteren voor KWF. Zolang mijn gezondheid het toelaat en ik kan lopen, blijf ik actief in de collecteweek.’