“Bekende Nederlanders maken een kletspraatje in de auto”
Jarenlang had Jan-Kees Janssen zijn eigen vishandel op het Bellamypark. In 1999 nam hij wegens rugklachten met pijn in zijn hart afscheid van zijn winkel. Het betekende niet het einde van zijn loopbaan, want deze held van de maand is niet vies van vrijwilligerswerk. Jan-Kees is sinds 2005 chauffeur van Film by the Sea; het jaarlijkse festival voor film en literatuur in Vlissingen.
Door Inge Caljouw
Festivalgasten
Film by the Sea beleeft van 9 t/m 18 september 2016 haar 18e editie. De 66-jarige Jan-Kees laat zich gewoonlijk voor een dag of zeven inroosteren als chauffeur. Hij haalt gasten van het filmfestival op die meestal in een hotel verblijven en brengt ze weer terug. Jan-Kees zegt: “De eerste vrijdag en het laatste weekend is het altijd erg druk, dan rijd ik vooral met juryleden.” Elke editie van het festival heeft een wisselende jury waarin grote namen uit de Nederlandstalige film- en boekenwereld zitting nemen. Deze jury kent de Dioraphte Film- en Literatuur Award toe aan de beste nieuwe boekverfilming.
Bekende Nederlanders
Pierre Bokma, Monique van de Ven, Edwin de Vries, Georgina Verbaan, Heleen van Royen en Marjan Berk. Het zijn een aantal van vele bekende Nederlanders die bij Jan-Kees in de auto zaten. “Sommige zijn moe en zitten graag achterin en andere komen gezellig naast mij zitten voor een kletspraatje. Chiem van Houweninge bijvoorbeeld, wat een ontzettend aardige man is dat! Maar over het algemeen is het met iedereen gezellig hoor.”
“Vroeger vervoerde ik ook films, toen ik die nog ergens in het land op moest halen. Dat hoeft in dit digitale tijdperk niet meer. Ik rijd wel regelmatig rond met posters en billboards, die op locatie opgehangen worden”, vertelt Jan-Kees.
Betrokken
Behalve als chauffeur voor Film by the Sea is Jan-Kees op meer fronten maatschappelijk betrokken. Hij is chauffeur voor Sail de Ruyter, draait bardiensten en bakt vis bij open dagen van de Stichting Behoud Hoogaars en hij heeft regelmatig telefoondienst bij de Nederlandse Vereniging van Rugpatiënten. “Thuiszitten is niet mijn ding, ik zou hartstikke gek worden zonder volk om me heen”, licht Jan-Kees toe.
Huilend
Vrijwilligers van het filmfestival krijgen een vrijkaartje voor de film cadeau na zes uur werken. Jan-Kees: “Daar doe ik het niet voor; ik bezoek niet zo vaak een film in de bioscoop. Een film die mij wel raakte ging over de genocide in Rwanda. Mensen liepen huilend voor het einde van de film de zaal uit. Zeer indrukwekkend!”
Jan-Kees Janssen