‘Uitgekeken op die Hollandse boeren’

Precies tien jaar geleden richtte Janny Berg met een vriendin Stichting Dunya op. Bij Dunya draait het om het ondersteunen van allochtonen ten behoeve van participatie en integratie. Mensen afkomstig uit een ander land dan Nederland gaan Janny aan het hart. ‘Ik ben uitgekeken op die Hollandse boeren’, grapt de vrijwilliger van de maand.

Door Inge Caljouw

Multicultureel vrouwencentrum

Het begon met een groep buitenlandse vrouwen die gezelligheid en een ontmoetingsplaats zochten. Een multicultureel vrouwencentrum ontstond met de naam ‘Stichting Dunya’. Janny werd secretaris, wat ze tot op de dag van vandaag nog  is.

‘We organiseren taallessen (tegenwoordig ook voor mannen) en voorlichtingsbijeenkomsten. Diverse thema’s komen aan bod: loverboys, huiselijk- en eergerelateerd geweld, brandpreventie, etc.  Het vergt veel regelwerk, wat ik graag doe. Lesgevers aannemen, cursisten inschrijven, gastsprekers regelen, de administratie bijhouden; het zijn allemaal taken van de secretaris. Verder woon ik bijeenkomsten buiten Zeeland bij, waar ze thema’s over vrouwen behandelen.’

Zorgwekkend

Vier ochtenden en twee avonden in de week en soms vaker werkt Janny in gebouw ‘Het Vlot’ aan de Bloemenlaan; de locatie van Dunya. Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot. Janny: ‘Het contact met vrouwen van verschillende culturele achtergronden zorgt nu en dan voor zorgwekkende situaties. Beangstigende verhalen van onderdrukte vrouwen, gevaarlijke ex-mannen bij ons gebouw tijdens de lessen of mannen die meekomen met hun vrouw ter controle. Het zijn pittige taferelen, waarbij ik regelmatig de politie bel.’

Mes op de keel

Janny is al 35 jaar actief bij verschillende organisaties voor allochtonen. Haar betrokkenheid met de buitenlandse medemens is niet uit de lucht komen vallen. Janny: ‘Vroeger werkte ik in de psychiatrie, dus menselijke problemen zijn mij niet vreemd. Daarbij ben ik zelf ooit bedreigd; ik weet hoe het is om een mes op de keel te krijgen. Vrouwen met soortgelijke problemen, help ik graag.’

Veel bekenden

Stichting Dunya telt op dit moment 60 cursisten en 21 vrijwilligers. ‘Ze kennen mij allemaal, dat merk ik vaak op straat en in winkels, leuk toch?! De rust zoek ik thuis na mijn werk. Lekker met een boek op de bank of wat rommelen in de tuin, dat heb ik nodig. Lange tijd dacht ik op mijn zeventigste te stoppen met mijn vrijwilligerswerk. Dat idee snap ik nu niet meer, want ik kan het werk niet missen!’